.

Το 17 gestures forced uttered συλλέγει από το διαδίκτυο 15 φωτογραφίες που καταγράφουν στιγμές από τις πορείες του 2008. Μελετά τη διαδικασία δημιουργίας αφηγήσεων μέσω της αντίστιξης, της επανάληψης, της κίνησης και της ακινησίας. Δούλεψα με αυτές τις εικόνες ως ένα φωτογραφικό αρχείο από κινήσεις και χειρονομίες. Το έργο δοκιμάζει να τις εγγράψει στο σώμα και το χώρο σαν ένα ζωντανό αρχείο που δημιουργεί νοήματα και εναλλασσόμενες αφηγήσεις.

- Πώς συνδέονται τα επιμέρους στοιχεία της παράστασης? Ο χώρος, η εικόνα, ο λόγος, η κίνηση και η μνήμη?
Συνδέονται με το τρόπο που περιγράφω παραπάνω. Προσθετικά, συσσωρευτικά, εξελικτικά, συνθετικά, αντιθετικά, ταιριάζουν και όχι. Είναι οι διαδικασίες λειτουργίας της θέασης του έργου που παρακινούν τις προσωπικές συνδέσεις και αφηγήσεις που θα κατασκευάσει ο κάθε θεατής.

- Πώς επιλέξατε τις 2 εικόνες "εκτός θέματος"? Είναι πραγματικά ανεξάρτητες από τις υπόλοιπες 15?
Είναι ανεξάρτητες επειδή ανήκουν σε άλλο πλαίσιο. Στο 17 gestures forced uttered είναι 2 από τις 17.

- Με ποιον τρόπο οι χορευτές που επιλέγετε συμβάλλουν στην δημιουργία της χορογραφίας? Μιλήστε μας για τη σxέση ατόμου-ομάδας.
Οι χορευτές προσεγγίζουν τα task, τα μελετάνε, τα επεξεργάζονται και τα ερμηνεύουν. Δημιουργώ ένα σκορ που έχει μελετηθεί και απαιτεί την πλήρη συγκέντρωση στην εκτέλεσή του. Δουλεύουμε και μελετάμε αναλύοντας, εκτελώντας, επαναλαμβάνοντας, σχεδιάζοντας.

- Θεωρείτε ότι αυτό το έργο έχει κοινά σημεία με προηγούμενα έργα σας? Κι από την άλλη μεριά, μιλήστε μας για τις διαφορές που ενδεχομένως αναδύονται.
Έχει κοινά σημεία και δοκιμάζει νέους τρόπους. Μια διαφορά είναι ότι συμβαίνει εκτός σκηνής και η εμπειρία του θα λειτουργήσει διαφορετικά. Δράση και θέαση μπλέκονται και εναλλάσσονται σε κοινό χώρο.

Βάνα Μιμίδου (Dancetheater.gr)

Share this post