«Τι ζητούσαν, λοιπόν, σε τι είχα φταίξει, έμενα το μόνο μου έγκλημα ήταν ότι δεν μπόρεσα να μεγαλώσω, κυνηγημένος πάντα, πού να βρεις καιρό, έτσι έμεινα εύπιστος κι αγκάλιαζα το κρύο σίδερο της γέφυρας.
……Ενώ απ’ το βάθος, μακριά, με κοίταζε σαν ξένο η πιο δική μου ζωή.»(Τάσος Λειβαδίτης, Ενοχή, από τη συλλογή Νυχτερινός επισκέπτης (1972), ενότητα, Διασπορά, Τόμος 2 της τρίτομης έκδοσης του Κέδρου, σελίδα 25)
Με αφετηρία την έρευνα που ξεκίνησε πέρυσι η χορεύτρια και χορογράφος Όλγα Σπυράκη, στα πλαίσια διδακτορικής μελέτης – η οποία προσανατολίζεται στην “λειτουργία του σώματος ως ντοκουμέντο / πως το σώμα αναβιώνει ένα συμβάν και το επικοινωνεί παραστατικά” – διοργανώνει έναν κύκλο συναντήσεων και ερευνητικών σεμιναρίων που θα γίνονται μία φορά, εβδομαδιαία, κάθε μήνα μέχρι και τον Μάϊο του ’25.
Ο περσινός κύκλος συναντήσεων έκλεισε με τη παράσταση με τίτλο: «Η Οφηλία, εγώ» που υλοποιήθηκε από μια ομάδα επαγγελματιών συμμετεχόντων στο θέατρο Ροές στη Αθήνα (https://www.instagram.com/opheliaprojectathens/) και από μια ομάδα μη επαγγελματιών συμμετεχόντων στον χώρο Αιθέρας στη Πάτρα.
*σχετικό video με αποσπάσματα της παράστασης στις Ροές:
✔ Ο κύκλος αυτός θα καταλήξει σε παράσταση σε θέατρο στην Αθήνα και σε ανοιχτό θέατρο το καλοκαίρι του 2025.
* Οι συναντήσεις θα είναι 3 ώρες κάθε φορά.
* θα ξεκινάνε με ένα ζέσταμα και ένα συνοπτικό τεχνικό μάθημα, και εν συνεχεία μέσα από αυτοσχεδιασμό θα γίνεται έρευνα και σύνθεση κίνησης.
* Η έρευνά μας θεματικά φέτος αφορά στη Ενοχή και τη Άφεση.
Από τις Ευμενίδες της Ορέστειας τριλογίας, μέχρι το Έγκλημα και Τιμωρία του Ντοστογιέφσκι, η ενοχή έχει εξιστορηθεί με ποικίλους τρόπους, και η ανθρώπινη φύση έχει αναμετρηθεί μαζί της.
Κατά τον Freud η ενοχή είναι αντίτιμο, που κάθε άνθρωπος καλείται να υποστεί. Η ενοχή είναι ένα φυσιολογικό και πανανθρώπινο συναίσθημα, συνέπεια ψυχικής αναμέτρησης με τις πράξεις μας. Ένα ζωτικό κομμάτι της ύπαρξής μας αναγνωρίζει πότε και πως έχουμε ενεργήσει ενάντια στη συνείδησή μας , στο ηθικό πλαίσιο αξιών μας, οπότε η βίωση αυτής της ενοχής μας κινητοποιεί θετικά, καθώς αναλαμβάνουμε την ευθύνη του εαυτού μας και των πράξεων μας.
Η ενοχή αποτελεί όμως μερικές φορές , μια ψευδή κατάσταση, όπου ζούμε με χρόνια αισθήματα ανεπάρκειας, με μια υποτιμημένη εικόνα του εαυτού, η οποία έχει ως σκοπό να ελέγχει και να μας τιμωρεί για κάποια απαγορευμένα ή μη επιτρεπτά συναισθήματα που είναι εγκλωβισμένα μέσα μας από την παιδική ηλικία. Το άτομο που ή αθωότητά του έχει καίρια τραυματισθεί, συχνά νιώθει μια παράλογη ενοχή. Νιώθει πως φταίει σε κάτι. Χωρίς όμως να μπορεί να εντοπίσει τι είναι αυτό. Η παράλογη ενοχή στοχεύει στο να χωρίσει τον εαυτό από τα επώδυνα συναισθήματα του πόνου και του θυμού.
Προκύπτει λοιπόν ένα δίπολο: ίσως οι γονείς μας, ίσως οι δάσκαλοί μας, στα παιδικά μας χρόνια, μας διαπαιδαγώγησαν να ζούμε ενοχικά, δέσμιοι στις επιταγές μιας Κοινωνικής Ηθικής, όπου και εκείνοι δέσμιοί της ήταν. Τη ίδια στιγμή αυτή ακριβώς η κοινωνική ηθική, ίσως τελικά είναι συνένοχη σε πολλά εγκλήματα των ημερών μας.
Ο όρος Ενοχή χρησιμοποιείται στο Δίκαιο και μπορεί να σημαίνει Ενοχή (Αστικό Δίκαιο): την υποχρέωση προς παροχή, ή Ενοχή (Ποινικό Δίκαιο): τον καταλογισμό μιας πράξης στον δράστη.
Εμείς λοιπόν, ερευνούμε τη ενοχή σε δύο άξονές: * Ως προς το συναίσθημα που τη συνοδεύει σε μια ατομική κατάσταση, και ως προς το κατά πόσο τελικά το συναίσθημα αυτό κατευθύνει μια ενοχική ψυχή στις μετέπειτα σκέψεις και πράξεις της. *Ως προς το νομικό της περιεχόμενο και πλαίσιο, εξετάζοντας ποιες ενοχές διέπουν τη εποχή μας, εμάς ως κοινωνικό σύνολο, ως ανθρωπότητα στο κοινό μας παρόν.
Με αφετηρία τη αρχετυπική μορφή που ενσαρκώνει τη ενοχή, τις Ερινύες που μετά –μορφώνονται, και γίνονται Ευμενίδες ερευνούμε βάσει συγκεκριμένων γεγονότων, σε επίπεδο ατομικών και συλλογικών βιωμάτων, πώς αυτή η εσωτερική διαδικασία ψυχής αλλά και κοινωνική πορεία εγκλήματος και τιμωρίας, επιβεβαιώνεται στο σήμερα: πού τη συναντάμε, πώς, με ποια μορφή.
Και πώς μπορούμε, από τη ενοχή να φτάσουμε στη Άφεση, ώστε να επέλθει κάθαρση της ψυχής, τόσο ατομικά όσο και συλλογικά.
«Όταν θα είμαστε όλοι ένοχοι, τότε θα έχουμε δημοκρατία». Αλμπέρ Καμύ.
✔ Οι συναντήσεις απευθύνονται σε φοιτητές ή και απόφοιτους επαγγελματικών σχολών χορού και θεάτρου, και γενικά σε άτομα που έχουν μεγάλη οικειότητα με την κίνηση, και λειτουργούν εκφραστικά μέσα από αυτήν.
*Η έρευνα πραγματοποιείται & φέτος, με την στήριξη του κέντρου χορού Ντάνκαν.
*Από τον μήνα Δεκέμβριο του 2024, θα υπάρξουν προσκεκλημένοι εισηγητές, από Ελλάδα, Πολωνία, Γαλλία, Τουρκία, Ισπανία, σημαντικοί καλλιτέχνες και παιδαγωγοί των παραστατικών τεχνών, του σωματικού θεάτρου, και του χορού, που θα παραδώσουν ένα master class ο καθένας μηνιαία.
*Στα πλαίσια των σεμιναρίων, θα υπάρχει ένα συμβολικό κόστος των 50€ μηνιαίως, για να καλυφθούν τα έξοδα χώρου για τις πρόβες, της παράστασης, τω διδασκαλιών και τω master classes .
*Οι συμμετέχοντες δεν θα υπερβαίνουν τους 14.
* Ζητείται Video αυτοσχεδιασμού /παρουσίαση προσωπικής κίνησης, ενός λεπτού, από όποι@ αιτηθεί συμμετοχή.
Για την αίτηση συμμετοχής ζητείται από τ@ ενδιαφερόμεν@ να στείλουν email με τα παρακάτω:
• μια σύντομη παρουσίαση του εαυτού σας
• video αυτοσχεδιασμού /παρουσίαση προσωπικής κίνησης, μέγιστης διάρκειας 2 λεπτών.
• μια παράθεση γραπτή για τους λόγους που σας ενδιαφέρει η συμμετοχή στην συγκεκριμένη έρευνα.
• τις σκέψεις σας πάνω στο ερώτημα: Ποια είναι η ενοχή που θες να αποταχθείς? Και ποια η ενοχή που πρέπει η εποχή μας να εξευμενίσει.. και πως?.
Οι συναντήσεις θα ξεκινήσουν 10/11/24
Για αιτήσεις και περισσότερες πληροφορίες:
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Αυτή η διεύθυνση ηλεκτρονικού ταχυδρομείου προστατεύεται από τους αυτοματισμούς αποστολέων ανεπιθύμητων μηνυμάτων. Χρειάζεται να ενεργοποιήσετε τη JavaScript για να μπορέσετε να τη δείτε.
Σχετικά με την Όλγα
Έχει σπουδάσει υποκριτική στη Δραματική Σχολή Αθηνών «Γ.Θεοδοσιάδης» , και χορό στην επαγγελματική Σχολή Χορού της Ραλλού Μάνου, (και με συμπληρωματική μονοετή φοίτηση στα πλαίσια μεταπτυχιακών σπουδών της), στην Ανώτερη Επαγγελματική Σχολή Χορού της Εθνικής Λυρικής Σκηνής. Το 2019 ολοκλήρωσε τις μεταπτυχιακές της σπουδές χορογραφίας COMMA, Codarts University of the Arts, NL (artistic coach Λίντα Καπετανέα) με την οικονομική στήριξη του Ιδρύματος Κωστόπουλος.
Επιλέχθηκε και παρακολούθησε το εκπαιδευτικό πρόγραμμα “Ex-In” πάνω στις τεχνικές Flying Low & Passing through, το οποίο διεύθυνε ο David Zambrano(2018).
Έχει συνεργαστεί ως performer/ χορεύτρια , ανάμεσα σε άλλους, με τους Romeo Castellucci – Societas company (Democracy in America) , Μιχαήλ Μαρμαρινό, Ευγενία Τζιρτζιλάκη, Rob Rosnowski, Θανάση Παπαγεωργίου/ θίασο Στοά, , Ermira Goro,,Yelp Dance Company/ Μαριέλα Νέστορα, Κώστα Τσιούκα/Έαρ, A priori dance co/ Ελεωνόρα Ηλία, ΝAUD dance co/ Vicky Spanovaggelis, Athens Dance Video Project festival-Promenade, κ.α.
Δικές της χορογραφίες, έχουν παρουσιαστεί στα φεστιβάλ COMMA festival NL , Beton7, Reborn in Athens Festival, Acropoditi Dance Fest Feedback In Progress Kinitiras festival. Έχει λάβει οικονομική στήριξη για έργο της από το ΥΠΠΟΑ. Έχει διδάξει χορό και κίνηση, στη δραματική Σχολή του ΔΗΠΕΘΕ Πατρών, και συνεχίζει να διδάσκει στην Αθήνα στο «Κέντρο Χορού Ντάνκαν», στο Tanz Terrain kinetic space, στη σχολή χορού Κίνησίς 21.
Με την σχετική επικοινωνία του σεμιναρίου παρατίθενται οι εξής εικόνες:
1. Οι Ερινύες πλήττουν τον Ορέστη – πίνακας του Ουίλιαμ Αντόλφ Μπουγκερώ, 1862. 2. Ότι απομένει, παράσταση σε χορογραφία Όλγας Σπυράκη, στιγμιότυπο της παράστασης, θέατρο Καρέζη, 2016. 3. Υλικό από τη παράστασή μας «Η Οφηλία, εγώ.» https://www.instagram.com/opheliaprojectathens/