Στη ζωή μας φθάνει κάποια στιγμή όπου ο καθρέπτης αποκαλύπτει σημάδια της ηλικίας, τα οποία μας δείχνουν ότι δεν είμαστε πια τόσο νέοι. Το ερώτημα είναι τί μπορούμε να κάνουμε ώστε να καθυστερήσουμε αυτά τα σημάδια καθώς και να επιβραδύνουμε το γήρας, τόσο σε σωματικό, όσο και σε πνευματικό επίπεδο. Όσο μεγαλώνουμε, βιώνουμε μια άρνηση, φυσική και πνευματική, η οποία κορυφώνεται σε περιπτώσεις κάποιων ασθενειών, π.χ. Alzheimer. Μια νέα έρευνα, η οποία δημοσιεύθηκε στο περιοδικό "Frontiers in Human Neuroscience", δείχνει ότι οι μεγαλύτεροι σε ηλικία άνθρωποι, οι οποίοι ασκούνται συχνά, καθυστερούν τα σημάδια του γήρατος σε πνευματικό επίπεδο.
Η συγκεκριμένη έρευνα υποστηρίζει ότι στην κορυφή της άσκησης, βρίσκεται ο χορός. Σύμφωνα με την δρ Κάθριν Ρέχφελντ δύο τύποι σωματικής άσκησης αυξάνουν την λειτουργία του εγκεφάλου, η οποία επιβραδύνεται από το γήρας: η αερόβια άσκηση κι ο χορός. O χορός, υποστηρίζει, ότι, υπερέχει της αερόβιας άσκησης, επειδή οδηγεί σε αξιοσημείωτα αποτελέσματα.
Η έρευνα έγινε πάνω σε 52 ηλικιωμένους, από 63-80 ετών, οι οποίοι τυχαία ακολούθησαν έναν από τους δύο παραπάνω τρόπους φυσικής άσκησης. To περιεχόμενο του χορού περιλάμβανε συνεχώς μεταβαλλόμενες χορογραφίες, πάνω σε διαφορετικά είδη χορού, τις οποίες οι συμμετέχοντες έπρεπε να αποστηθίζουν και να εκτελούν με ακρίβεια. Το πρόγραμμα της αερόβιας άσκησης περιλάμβανε και ασκήσεις δύναμης και ευκαμψίας. Η έρευνα έδειξε παρόλο που και οι δύο ομάδες έδειξαν αύξηση του μέρους του εγκεφάλου, το οποίο συρρικνώνεται με το γήρας, καθώς και αύξηση της μνήμης και μάθησης. Όμως, ο χορός έδειξε μεγαλύτερη αύξηση σε τομείς του εγκεφάλου σε σχέση με την γυμναστική. Η έρευνα τελικά κατέληξε στην υπεροχή των διαρκώς μεταβαλλόμενων χορογραφιών έναντι των επαναλαμβανόμενων ασκήσεων, π.χ. ποδήλατο, περπάτημα. Σύμφωνα με τη δρ Ρέχφελντ, η μεγαλύτερη πρόκληση στην ομάδα του χορού αφορούσε την εκτέλεση χορογραφιών υπό την πίεση χρονικού ορίου και χωρίς τη βοήθεια δασκάλου.
O χορός υπερέχει της γυμναστικής επειδή συνδυάζει την αεροβική γυμναστική, τις αισθητικοκινητικές ικανότητες και τις γνωστικές απαιτήσεις, ενώ ταυτόχρονα ο κίνδυνος τραυματισμών σε σχέση με άλλα είδη άσκησης είναι χαμηλός, ειδικά για τους ηλικιωμένους. Ακόμα, ο χορός φαίνεται να προάγει τον χωρικό προσανατολισμό, την μνήμη εργασίας και μπορεί να προάγει την "νευρογένεση".
Πηγές: https://ideapod.com (Justin Brown)
https://www.frontiersin.org
Η έρευνα έγινε πάνω σε 52 ηλικιωμένους, από 63-80 ετών, οι οποίοι τυχαία ακολούθησαν έναν από τους δύο παραπάνω τρόπους φυσικής άσκησης. To περιεχόμενο του χορού περιλάμβανε συνεχώς μεταβαλλόμενες χορογραφίες, πάνω σε διαφορετικά είδη χορού, τις οποίες οι συμμετέχοντες έπρεπε να αποστηθίζουν και να εκτελούν με ακρίβεια. Το πρόγραμμα της αερόβιας άσκησης περιλάμβανε και ασκήσεις δύναμης και ευκαμψίας. Η έρευνα έδειξε παρόλο που και οι δύο ομάδες έδειξαν αύξηση του μέρους του εγκεφάλου, το οποίο συρρικνώνεται με το γήρας, καθώς και αύξηση της μνήμης και μάθησης. Όμως, ο χορός έδειξε μεγαλύτερη αύξηση σε τομείς του εγκεφάλου σε σχέση με την γυμναστική. Η έρευνα τελικά κατέληξε στην υπεροχή των διαρκώς μεταβαλλόμενων χορογραφιών έναντι των επαναλαμβανόμενων ασκήσεων, π.χ. ποδήλατο, περπάτημα. Σύμφωνα με τη δρ Ρέχφελντ, η μεγαλύτερη πρόκληση στην ομάδα του χορού αφορούσε την εκτέλεση χορογραφιών υπό την πίεση χρονικού ορίου και χωρίς τη βοήθεια δασκάλου.
O χορός υπερέχει της γυμναστικής επειδή συνδυάζει την αεροβική γυμναστική, τις αισθητικοκινητικές ικανότητες και τις γνωστικές απαιτήσεις, ενώ ταυτόχρονα ο κίνδυνος τραυματισμών σε σχέση με άλλα είδη άσκησης είναι χαμηλός, ειδικά για τους ηλικιωμένους. Ακόμα, ο χορός φαίνεται να προάγει τον χωρικό προσανατολισμό, την μνήμη εργασίας και μπορεί να προάγει την "νευρογένεση".
Πηγές: https://ideapod.com (Justin Brown)
https://www.frontiersin.org